De eerste week

Mijn eerste week Mali zit er bijna op. Ik heb al veel meegemaakt. De eerste dip heb ik alweer overleefd!

Woensdag ben ik vertrokken vanuit Amsterdam. Iets te veel kilo's bagage maar dat maakte niet zoveel uit. Ik kon mijn boardingpass voor Bamako nog niet krijgen want ze hadden de vlucht nog niet geopend. Nog even gezellig wat gedronken en toen op naar de douane.

Ik moest heel vroeg de douane al door. Dit vond ik wel jammer. Mariet had 2,5 uur in de trein gezeten vanuit Groningen om me uit te zwaaien! Ook m'n tante was nog gekomen. Erg leuk. Bij mijn gate aangekomen bleek het vliegtuig er nog helemaal niet te zijn. In het vliegtuig zaten bijna geen mensen ik denk ongeveer 20. Op Cassablanca aangekomen heb ik mijn boardingpass opgehaald. Die hadden ze gelukkig al voor me klaargelegd. Doordat ik maar 1 uur overstaptijd had had ik me hier wat druk over gemaakt.
Ik kon gelijk doorlopen naar mijn vlucht naar Bamako. Ik heb helemaal niet hoeven wachten. Echt super!

In Bamako aangekomen heb ik een mannetje geregeld die me hielp met het invullen van alle papieren. Had ik toch geluk dat hij Engels sprak. Hij is tot nu toe de enige Malinees die ik gezien heb en die Engels sprak.
Gelukkig was al mijn bagage aangekomen. Buiten stond Annemiek me al op te wachten. Met de taxi zijn we naar haar huis gegaan. Onderweg begon het wat te druppen. De warmte viel me in eerste instantie mee.

De dagen erna heb ik veel mensen ontmoet. Margret en Michiel zijn komen eten, verjaardag van Michiel en ik heb gekampeerd van het weekend.

Zaterdag om 10 ben ik naar Michiel gegaan om met nog 7 andere mensen te gaan kamperen bij de waterval in Dibbi. We waren nog geen kilometer bij het huis van Michiel weg en het ging al mis. Ze hadden benzine in de auto gegooid i.p.v. diesel. De hele tank werd onder de auto beggehaald en leeggehaald. Dit ging echt op z'n Afrikaans. Een uur later konden we weer verder. We hebben op een super mooi plekje gekampeerd. Ongeveer 7 meter bij de waterval vandaan op de rotsen. Ik sliep in een muskietentent dus kon ik mooi alle sterren zien. Helaas ben ik wel helemaal lekgeprikt. Ik heb er nu nog last van!
De dag erna hebben we geklommen op de rotsen gezekerd en al. Dit was echt super gaaf!

Verder heb ik veel bij Annemiek achter op de motor rondgetourd. Ik vind het echt heel vervelend dat ik geen Frans spreek. Het maakt me heel onzeker. De mensen hier spreken alleen maar Frans of Bamara. Gelukkig spreek mijn collega voor grade 6 till 8 Bamara, Engels, Frans en Spaans. Hij geeft aan meer mensen les. Dus ik hoop dat ik snel wat kan communiceren met de mensen hier.

De school ziet er echt heel erg mooi uit. De materialen stromen een beetje binnen. Helaas is de gift van een piano niet doorgegaan. We hebben hier al heel veel dingen gekocht voor de nieuwe school. Er zijn hier alleen geen schriften met lijntjes te krijgen, alleen met blokjes. Heel vervelend.
Vandaag is de 4e leerling voor mijn klas aangemeld. In totaal starten we nu met 13 kinderen in de hele school. Morgen heeft Annemiek nog een gesprek met 4 ouders dus we gaan snel groeien. Het maximaal aantal kinderen in een klas is 12. Ik denk dat we dit snel gaan halen. Omdat er geen native speaker op school is zijn we nu druk op zoek naar een stagaire uit Engeland.

Dat was het wel voor nu even! Groetjes vanuit een toch wel warm Mali! Gelukkig heeft Annemiek een zwembad waar ik geregeld een duik in neem!
Petra april is waarschijnlijk veel te warm om langs te komen. Je kunt misschien beter aan het begin van het regenseizoen komen!

Liefs,
Ingrid