Windy, wet Wellington

Na een geweldig verblijf in National Park met veel leuke mensen, vertrok de bus op 27 december naar Wellington. Een lange rit waar we hier en daar stopten. Geen bijzondere dingen onderweg gezien helaas. Wel een heerlijk ijsje gegeten met vers fruit! Voordat we naar onze hostels werden gebracht reden we nog de Mount Victoria op voor een goed uitzicht over de stad. Helaas (je voelt hem al aankomen) door het weer was er weinig te zien. Wel grappig was te zien hoe de mensen op de berg hun boodschappen thuis krijgen. Onderaan hun stukje berg staat een garage voor de auto. Daarnaast staat een klein, lelijk, groen liftje naar de voordeur van het huis. Bizar om iedere dag met de lift je huis in te moeten.

Aangekomen in Wellington kregen we een onaangename verrassing. Het was koud, stormachtig en het motregende. Nu blijkt Wellington te staan voor de stad met de meeste wind. Dit zie je ook bij ieder stoplicht. In plaats van bescherming tegen de regen, staan hier allemaal shelters tegen de wind. Met een paraplu lopen moet je vooral niet proberen, die waait gegarrandeerd kapot. Samen met Marlies ben ik de stad een beetje gaan verkennen. Doordat het hier maandag en dinsdag een public holiday is (kerst valt in het weekend, dus krijgen de Nieuw-Zeelanders deze vrije dagen erna) kwam het een beetje saai over. Na een heerlijke pizza hebben we nog wat gedronken met de mensen uit de bus.

Dinsdag werden we helaas wakker met regen en storm. Gelukkig hebben ze in Wellington een super leuk (en gratis) museum: Te papa. Nadat we hier een aantal uur hebben rondgekeken en geleerd hebben over het vulkanische land, de Maori, de Westerse bevolking dat Nieuw-Zeeland veranderde en natuurlijk een heerlijk kopje Mochachino zijn we richting de bioscoop gegaan. Samen met Marlies en Ayako hebben we the Tourist gezien. Erg vermakelijk, zeker op een regenachtige dag. Na de film zouden we gaan koken, maar helaas was er geen stroom in het hostel. Dus dan maar aan de boterhammen en een soepje. Vervolgens afscheid genomen van alle mensen die ik tot nu toe heb ontmoet. Iedereen vertrekt naar het Zuidereiland en ik reis naar het noorden.

Vanochtend vroeg stond de bus alweer klaar. Helaas was de route naar Rotorua hetzelfde als de heenreis, weinig interessants dus. Onderweg heb ik mijn Coromandel trip geboekt. Aangekomen in het hostel in Rotorua bleek het erg lastig om nog een bed te krijgen in Coromandel Town. Na een beetje hulp van het hoofdkantoor ben ik er toch nog in geslaagd om een bed te krijgen. Wel 1 km buiten het kleine centrum, maar dat mag de pret niet drukken. Het ziet er leuk uit! Vervolgens heb ik ook maar alvast de rest van mijn verblijf geboekt, voordat ik weer voor vervelende verrassingen kom te staan.

Groetjes uit Rotorua!

Ingrid

P.S. Toch maar zonnebrand factor 70+ gekocht voor mijn gezicht, nadat ik blaren op mijn oor ontdekte!