Pokhara

Hallo iedereen,

Ik ben weer terug uit Pokhara!! Het was echt super! Het weer was er erg goed. Pokhara ligt lager dan Kathmandu, vandaar dat het er warmer is. Ik ben zelfs verbrand! En dat in de koudste maand van het jaar. Dat beloofd nog wat voor de rest van het jaar!

Dinsdag ochtend zijn we om half 8 met de Greenliner (toeristenbus) naar Pokhara gegaan. We hadden een jonge man aan het stuur. Het reed echt heel gevaarlijk en hard. Inhalen in de bochten enzo. Je moest je echt goed vasthouden om niet van je stoel te glijden.
Het uitzicht onderweg was prachtig. Wij zaten natuurlijk weer aan de verkeerde kant. Maar ik heb er nog wel wat van meegekregen. Om 14.30 kwamen we aan op Pokhara. Staan er allemaal mannetjes die willen dat je naar hun lodge of hotel gaat. We hadden al een lodge dus we hoefden alleen maar een taxi.
We sliepen in de Blue Planet Lodge. Een lodge van een vriendin van Annemiek.

Nadat we onze spullen naar de lodge hadden gebracht zijn we Lakeside (toeristencentrum van Pokhara) gaan bekijken. Annemiek was al vaker in Pokhara geweest en wist waar we heen moesten. Pokhara is echt een klein gezellig dorpje (het is wel een grote stad maar dat straalt ze niet uit). Overal hangen vrolijke vlaggetjes. Op de terug weg in een klein winkeltje wat water en lekkers gekocht. En jawel er stond een fles Baily\'s. Die konden we natuurlijk niet laten staan. Toen we in de lodge aankwamen lekker een glaasje genomen. Het smaakte wel wat raar. Ik kijken op de fles. Was de uiterste houdbaarheidsdatum april 2002 :-) Na wat schudden was het best nog wel te drinken

Woensdag moest ik voor de tweede keer mijn inentingen Rabius en Japanse encefalitus hebben. Komen we aan bij de dokter die ons aangeraden werd, hangt er een briefje op de duur dat de dokter voor 4 weken afwezig is. Niet wanneer ze het briefje hadden opgehangen en ook niet wanneer ze terug kwam. Dat schijnt echt Nepalees te zijn. Nier echt handig.

Donderdag hebben we een heel eind gewandeld. Pokhara ligt aan een prachtig groot meer. We hebben ons met een bootje naar de overkant laten varen. Daar hebben we een berg beklommen. Boven op de berg stond een Stupa. Erg mooi. Via de andere kant zijn we weer naar beneden gegaan. Door de bergen en de dorpjes. In elk dorpje waar je komt, komen er een heleboel kinderen op je af. De kinderen zitten meestal op Engelstalige scholen. Ze proberen met het kromme Engels allemaal om snoep, chocolade, geld of een pen te vragen. Sommigen pakken het wel heel slim aan. Ze gaan eerst een gesprek met je aan. En helemaal aan het eind vragen ze om iets.
Na alle dorpjes zijn we een klein weggetje naar beneden gelopen en kwamen we weer op de grote weg uit. De bedoeling was dat we om het meer weer terug in Pokhara kwamen. We hebben een heel eind gelopen en af en toe de weg gevraagd om te kijken of we goed liepen. Totdat er opeens iemand zei dat Pokhara de andere kant op was. Erg verwarrend. We hebben voor de zekerheid maar een bus aangehouden om het te controleren. En natuurlijk waren we de verkeerde kant op gelopen :-( Dus we zijn lekker de lokale bus ingestapt (een beleving op zich) en hebben ons een groot stuk richting Pokhara laten brengen. Na 6,5 uur wandelen waren we wel toe aan een lekkere lunch.

Lekker eten kun in Pokhara echt wel! Overal verkopen ze westers voedsel. Ik heb me ook gewaagd aan het NEpalese en Tibetaanse eten. Gefrituurde momo\'s zijn erg lekker (Tibetaans), en Dal Baht is ook goed te eten. De mensen hier eten maar 2 keer per dag. En dan 2 keer Dal Baht. Rijst met linzen.

In Pokhara heb ik natuurlijk weer veel te veel geld uitgegeven. Er waren zo veel leuke dingen te koop. Ik ben ook al begonnen met cadeautjes te kopen (niet goed want ik ben hier nog 3 maanden).

Paulien gefeliciteerd met je 18e verjaardag. Ik vind het jammer dat ik er niet bij kan zijn! Veel plezier!

Ik lees met plezier elke keer weer de nieuwe berichten die jullie achterlaten echt super!

Ik probeer zoveel mogelijk foto\'s te plaatsen. Hier in het internetcafe kan het niet. Ik kan het wel bij Annemiek thuis doen, maar daar duurt het gemiddeld 15 minuten per foto. Ik hoop dat ik nog een ander internetcafe kan vinden waar het wel kan!

Liefs,
Ingrid