onze reis naar Segou en Djenne

Hallo allemaal,

Dinsdag 2 januari zijn we voor 5 dagen op reis gegaan.

Om 08.30 uur zouden we bij Amandine zijn. Daar zouden we onze chauffeur en zijn auto treffen. We vertrokken voor een 3 uur durende rit naar Segou. Onderweg stopten we een keer om cola te drinken. We genoten van de folklore in het dorpje. Rond 12 uur arriveerden we in Segou. We werden met een pinasse naar de overkant van de Niger gevaren waar ons hotel voor deze nacht lag. Het was een hotel wat bestond uit kleine witte huisjes met rieten daken en een zit- eetgedeelte met uitzicht over de Niger. Heel leuk! Het was een heerlijke plaats om te relaxen, maar helaas liet de zon het afweten. Na een lekkere lunch lieten we ons weer naar Segou varen. Daar bekeken we het plaatsje met z'n markten, vele ezel- en ossenkarren en handel. Heel anders dan bij ons in Nederland. Omdat we uitgebreid geluncht hadden kochten we 's avonds een stokbroodje en dronken we nog wat in een restaurantje aan de Niger. Daarna werden we weer overgevaren naar ons hotel en gingen we nog een poosje lezen in bed en daarna lekker slapen.

Na het ontbijt de volgende morgen, weer over Niger naar Segou waar we voor vertrek naar Djenne nog gekeken hebben bij een bedrijfje waar ze bogolan kleden maken. We kregen een uitgebreide rondleiding, zagen verschil tussen handmatig en machinaal weven en mochten ook zelf wat proberen.
Daarna reden we richting Djenne. Een rit van ruim 5 uur. Onderweg stopten we nog een aantal keer om een markt te bezoeken, te drinken en te lunchen.
Gaandeweg veranderde het landschap. Er kwam steeds minder begroeing en het werd steeds dorrer en droger. De overgang van savanne naar steppe. Wel bleven er geiten in overvloed aanwezig. Al toeterend gingen we onze weg.
Na een overtocht met een pontje over de rivier de Bani kwam Djenne in zicht. We verbleven 2 nachten in hotel Campement. 's Middags hebben we nog wat rondgelopen in Djenne. Alle huizen zijn daar van leem, heel apart. 's Avonds tijdens het eten kwam onze chauffeur met een gids die ons de volgende dag Djenne en omgeving zou laten zien. Ingrid onderhandelde over de prijs. We hadden zin in de excursie.

De volgende dag om 9 uur was onze gids aanwezig. Hij heeft ons de stad laten zien en het nodige verteld over Djenne, zijn inwoners en zijn architectuur. We hebben onder andere binnen gekeken in een koraanschool, op daken over Djenne uitgekeken en natuurlijk om de beroemde leemmoskee gelopen. Daarna hebben we tot 15 uur lekker in de zon bij ons hotel zitten lezen.
Om 15 uur stond de paard en wagen klaar voor onze middagexcursie. We gingen eerst naar een Peuldorpje (Peul is een bevolkingsgroep in Mali). Dit is een dorpje van mensen die leven van landbouw en veeteelt. Het is leuk om te zien hoe er in die dorpjes gewerkt en geleefd wordt. De mensen zijn heel vriendelijk. Ik heb ook nog even meel mogen stampen, zwaar werk in die warmte. Veel kinderen met snottenbellen en vieze gezichtjes maar wel vertederend om te zien. We hebben ook een vrouw gezien met de traditionele, grote oorbellen.
Daarna zijn we met onze paard en wagen naar een bozodorpje gegaan (Bozo is ook een bevolkingsgroep in Mali die leven van de visserij). Na een korte overtocht met een pirogue bezochten we het dorpje. In alle huizen zag je visnetten. De grote worden gebruikt door de mannen en de kleine door de vrouwen. Ook hier was een mooie moskee. Net voor het donker waren we weer terug in Djenne.

Na een goede nachtrust en, helaas, een koude douche, zijn we de volgende dag weer terug gereden naar Segou. Deze keer hadden we een hotel in de stad zelf. We hebben 's middags lekker gezwommen en gerelaxed. Voor het eten hebben we nog wat rondgekeken en souvenirs gekocht, lekker buiten op het terras gegeten en daarna heerlijk geslapen.

Na het ontbijt de volgende dag hebben we nog wat souvenirs gescoord. Paulien was bijna haar riem kwijt. Die wilde ze wel ruilen voor een masker. Daarna zijn we weer terug gereden naar Bamako. We hebben nog een foto gemaakt bij een groot bord van Mali op de heuvel van het huis van de president. Daarna zijn we naar huis gereden.

Helaas hebben Paulien en ik flink last van onze darmen gekregen. Vandaag doen we dus rustig aan en leven we op stokbrood, thee en bananen.

Groetjes,
Joke en ook van Ingrid en Paulien.