Grand Canyon

Sunset Crater Volcano:
Nadat we heerlijk hadden uitgeslapen in de travellodge in Flagstaff zijn we redelijk op tijd (voor ons doen) vertrokken richting de Grand Canyon. Aangezien we tijd genoeg hadden, hadden we besloten om niet de Highway te nemen, maar een alternatieve route die ons langs de sunset crater volcano bracht. Bij het park aangekomen hebben we eerst een annual park pass gekocht. Deze 80 dollar kostende kaart geeft ons, inclusief auto, toegang tot alle parken en monumenten waar national voor staat. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten, aangezien we nogal wat parken aandoen op deze trip. Helaas begon het toen we aankwamen bij de start van de trail te plenzen. We hebben een half uur gewacht, maar droog werd het niet. Daarom zijn we uiteindelijk maar doorgereden. Het was heel bijzonder om ineens door een vulkanisch landschap te rijden, na alle dorre, gele en rode grond die we hadden gezien.

Wupatki Pueblo:
Een 24tal mile verderop lagen allerlei ruïnes van pueblo’s van de oude Anasazi- en Sinagua-indianen. Al rijdend door het landschap met bomen zie je af en toe roodbruine vlekken verschijnen. En toerist als wij zijn stoppen we natuurlijk regelmatig om een ruïne te bekijken. Soms missen we de mooiste, grootste en moeten we weer even terugrijden. Want tja, we willen natuurlijk niets missen.

Eerste blikken van Grand Canyon:
Al snel reden we richting de Grand Canyon. Iets wat toch wel een van de hoogte punten van de reis zou moeten worden. Bij de eerste blikken van canyon waren wij al flink onder de indruk. Het begon al redelijk laat te worden en de zon begon al te zakken. Het licht was echt fantastisch. Wij waren enorm in dubio of we door zouden rijden naar de camping (want een tent opzetten in het donker is niet echt handig) of iedere keer te stoppen voor een foto. We hebben de tussenweg gevonden en zo kwamen we toch nog redelijk op tijd aan bij de Mather Campground, ons onderkomen voor de komende 4 nachten.

Mather Campground:
In tegenstelling tot de niet echt aangename camping bij lake Havasu, is deze camping echt heerlijk. We hebben een zeer ruime plaats met kampvuurplek, een picknicktafel, autostandplaats en meerdere plekken om te tent op te zetten. Maar vooral de schaduw is echt heerlijk. Nadat we de tent hadden opgezet hebben we provisorisch met ons tentlampje enigszins wat licht gecreëerd rond onze tent. Morgen maar hout kopen voor het kampvuur, want hout sprokkelen is hier verboden. Het was zo’n heldere avond en het is hier in het bos zo ontzettend donker dat de sterrenhemel echt fantastisch was. Op mijn rug liggend heb ik er heerlijk naar liggen staren. Marthe moet zich nog even overgeven aan de natuur.

Chilldagje:
Zaterdag hebben we heerlijk rustig aan gedaan in de ochtend. Helaas begon het vervolgens te regenen en zijn we afgezakt naar het dorpje Tusayan. Hier hebben we (want we blijken flashpackers te zijn, mensen met heel veel kabeltjes) alle telefoons, computers e.d. weer even opgeladen bij de McDonalds en hebben we ons even laten updaten wat er allemaal in Europa gebeurd. Ook hebben we nog de nodige campings voor in de loop van de route geboekt. Op de terugweg hebben we hout, aanmaakblok, een bbq en vlees gekocht. Terug op onze plaats hebben we de bbq in elkaar gezet, aangestoken en heerlijk genoten van ons eigen gebrouwen maaltje. Wijntje erbij, optimaal kamperen dus.

Grand Canyon:
Zondagochtend zijn we naar het visitors centre gereden om daar een trail uit te zoeken die we wilden gaan lopen. Nadat we ons hadden laten adviseren zijn we de Bright Angle trail gaan lopen. De trail is niet heel erg lang, maar daalt wel enorm in diepte. En alles wat je naar beneden loopt, moet je vervolgens natuurlijk ook weer omhoog. Ingrid helemaal in haar element in de natuur en zich lekker in het zweet werkend. Onderweg hadden we natuurlijk prachtig uitzicht over de canyon. We konden duidelijk de verschillende lagen zien. Volgens de boeken zijn de verschillende lagen tussen de 270 en 1000 miljoen jaar geleden gevormd en dat vind ik weer een beetje ongeloofwaardig. Hoe in kun je nu in miljoenen jaren rekenen?

Zonsondergang:
Natuurlijk begon het, vlak voordat we naar de rim trail wilden, weer eens te regenen. Dit resulteerde wel in het feit dat er een regenboog te zien was. Met andere woorden we hadden eigenlijk enorm geluk. Een, soms dubbele, regenboog bij een ondergaande zon in de grand canyon, magisch. Na vele foto’s zijn we naar een steakhouse gereden. Wat ons opvalt is dat het eten in restaurants relatief goedkoop is, maar wel altijd ongezond en zeker niet altijd lekker. In de supermarkten zijn de gezonde dingen niet te betalen en het ongezonde voedsel over het algemeen een stuk goedkoper. Geen wonder dat overgewicht hier zo’n probleem is.

De laatste dag was het weer niet al te best. Dus zijn we nog even afgezakt naar het dorpje ten zuiden van de Grand Canyon en hebben we daar nog weer het een en ander ingeslagen voor de bbq. ’s Avonds zag de hele camping blauw van alle mensen die zich warm aan het houden waren bij de bbq’s en bij de kampvuurtjes.

Vanochtend ‘vroeg’ de natte tent afgebroken, ontbeten bij een fantastisch uitzicht, mijn camera laten vliegen en die is nu naar z’n grootje (body doet het nog, dus het valt allemaal mee) Nu zijn we onderweg naar Cortez, Colorado, waar we via Monument Valley heen rijden.

Groetjes,
Ingrid