Orchestra mission trip Vietnam

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden. 2 weken geleden ben ik met het orkest van de kerk, waar ik in speel, naar Ho Chi Minh City (HCMC) geweest voor een weekend. Natuurlijk is het een beetje gekkenwerk om voor een weekend naar Vietnam te vliegen, maar het was een super ervaring.

Dus op vrijdag ben ik na schooltijd snel naar huis gegaan om mijn spullen te pakken. Om 8 uur vlogen we met een deel van het orkest naar HCMC. Het grootste deel van het orkest was die ochtend al gevlogen. Alleen de mensen die moesten werken vlogen 's avonds. Aangekomen in HCMC werd het even spannend of we zonder problemen door de douane konden komen. Een heel gezelschap met allemaal muziekinstrumenten kan nog wel een wat problemen opleveren. Gelukkig deze keer niet. Buiten werden we opgewacht door de man die ons had laten overkomen. Hij vertelde een aantal klein ins and outs over de stad inclusief do's and don'ts. Aangekomen in ons hotel stond de rest van het orkest al op ons te wachten. Doordat het al vrij laat was zijn we richting onze kamers gegaan.

De volgende ochtend hebben we rustig aan gedaan. Aan het einde van de ochtend stond er een sound check op het programma bij de International Church van HCMC. Nadat we zeker wisten dat alles werkte en onze muziek niet van de standaards afwaaide door de ventilatoren, werden we meegenomen naar een heerlijk restaurant. Ik kan zo ontzettend genieten van de Vietnamese keuken. Heel veel verse groenten en fruit en natuurlijk de spring rolls met van alles erin.

Na de lunch zijn we naar het hotel gereden en hadden we even tijd voor ons zelf. Vlakbij het hotel lag een hele leuke markt waar Carmen en even hebben rond gekeken. Doordat we niet echt veel tijd hadden, heb ik de eerste keer alleen gekeken (wat een uitdaging). Tegen 3en zijn we naar de Grace Baptist Church gereden waar we die avond een Worship concert zouden hebben. Het leukste van de hele repetitie was het moment waar hun Worship team zich bij ons voegde. Zij zongen namelijk alle nummers in het Vietnamees. Heel apart als je gewend bent om de nummers in het Engels te horen. Na de repetitie werden we naar een restaurant gebracht waar we wederom heerlijk hebben gegeten.

Op de weg is het een drukte van jewelste. Het lijkt alsof je in een mierennest bent beland. Overal rijden auto's en motortjes. Ongelooflijk hoe dat allemaal langs elkaar heen rijdt en dat er nooit ongelukken gebeuren. De verkeersregels zijn mij compleet onduidelijk, maar gelukkig zeer duidelijk voor de gemiddelde Vietnamees.

Die avond zat de kerk bom vol. Iedere stoel en staanplaats was bezet. Het was echt een super ervaring om voor zo'n grote Vietnamese gemeenschap te spelen. De mensen zongen uit volle borst mee. Alle solo-nummers die een aantal van ons in het Engels zongen, waren in het Vietnamees vertaald zodat iedereen alles kon begrijpen. Na vele foto's na het concert is het ons uiteindelijk toch gelukt om weer in de bus te komen :D

De volgende ochtend hadden we het eerste concert om 8 uur 's ochtends en dat is heel vroeg als je de rest van de week gewoon hebt gewerkt. Dit concert was als begeleiding van de kerkdienst in dezelfde kerk als de zaterdagavond. De kerk zat iets minder vol, maar nog steeds was het ontzettend gaaf om te spelen. Na deze dienst moesten we snel met de bus naar de internationale kerk om daar bij de dienst van half 11 te zijn. De akoestiek in die kerk was echt fantastisch!

Na de ochtend concerten zijn we voor de laatste keer richting een restaurant gereden, waar we wederom een heerlijke Vietnamese maaltijd kregen voorgeschoteld.

Terug in het hotel hebben we onze spullen weer gepakt. Daarna nog even de markt op geweest om een paar kleine dingen te kopen. Na het afscheidsetentje met alle mensen die we het weekend hadden ontmoet, zijn we met de werkende club weer naar het vliegveld gereden. Om half 2 's nachts was ik weer thuis. De volgende morgen moest ik weer werken. Het was de bedoeling dat de wekker mij zou wakker maken, maar helaas. Gelukkig wonen er meer collega's van me in het condo en rijden we altijd samen naar school. Om half 8 ging de deurbel: "Waar ben je". Dat was nog eens snel wakker worden.

Het was een super gave belevenis om zo met een orkest naar een land te gaan waar je als kerkgemeenschap eigenlijk helemaal niet naar binnen mag.

Groetjes uit Singapore!
Ingrid